Wszyscy najlepsi poeci podpisywali się pod tą filozofią, powszechnie przedstawiano epoki ludzkości jako ciąg metali o malejącej wartości (złoto, srebro, brąz, żelazo). Wergiliusz, jeden z tych, którzy aprobowali system imperialny w czasach Cezara, opisywał go jako powrót do wieku złotego:Wielki porządek wieków ponownie się rodzi,Teraz nawet powraca Dziewica, powracają rządy Saturna,Nowy ród jest teraz zesłany z niebios.(Ekloga IV, 5-7) W tym ujęciu społeczeństwo doskonali się jedynie powracając do mitycznych warunków odległej przeszłości. U starożytnych rzadko spotykamy zrozumienie idei nieskończonego postępu w przyszłości.
