Wszyscy ludzie są śmiertelni, ograniczeni przez czas; ten temat .pojawia się już w Iliadzie (,,Podobne pokoleniom liści są pokolenia ludzi…”) i przewija się w całej literaturze greckiej. Poeta elegijny Mimnermos opłakuje nadchodzący wiek starczy. Historyk wojen perskich Herodot przedstawia króla Xerxesa płaczącego na myśl, że za sto lat nie będzie żył żaden żołnierz z jego wspaniałej armii. Dla kontrastu, w literaturze greckiej rzadko czytamy o zakładaniu kolonii, prowadzeniu polityki, rozwoju przemysłu albo nawet planowaniu idei filozoficznej, które przyniosłyby efekty w następnym stuleciu. Przepowiednia była powszechną towarzyszką ludzkiego życia, natomiast długoterminowe planowanie, przynajmniej przez rządy — nie.
