Złapany w taki beznadziejny i nie kończący się logiczny taniec procesor kontynuuje te same operacje na tym samym nieszczęsnym ciągu bitów, często miliardy razy, zanim włączy się człowiek — lub system kontrolny — i go zatrzyma. Pętla nieskończona niszczy program. Komputer nie może wykonywać w taki sposób pracy użytecznej, gdyż jego matematyka, logika oraz zasoby czasu są ograniczone, skończone. Pętle tworzą także pomost między czasem komputera i czasem człowieka. Jeśli jeden rozkaz wymaga tylko jednej milionowej sekundy, to dziesięć milionów powtórzeń tego samego rozkazu będzie wymagało dziesięciu sekund — a jest to zwłoka zauważalna dla siedzącego przy klawiaturze programisty.
