Różne rozkazy mogą ’wymagać różnych odcinków czasu, np. rozkaz dodawania może wymagać jedynie ułamka tego czasu, jaki jest potrzebny do bardziej skomplikowanej operacji dzielenia. Ta różnorodność musi być brana pod uwagę przez mechanizm sekwencyjny, który decyduje, ile pulsów czasu należy przypisać każdemu rozkazowi. Nawet dla najpowolniejszego mikrokomputera jest to kwestia, być może, jednej setnej milionowej sekundy zamiast dziesięciu milionowych sekundy; czytelnik może więc zasadnie pytać, czy te drobne ułamki oszczędzonego lub straconego czasu rzeczywiście mają jakiekolwiek znaczenie. W rzeczywistości inżynier lub programista nie jest bardziej zadowolony z procesora, który marnuje czas, niż byłby z silnika, który trwoni benzynę, czas bowiem jest właśnie tym, co komputer winien oszczędzać.
