Dla wielu użytkowników komputerów działanie w systemie takim jak, DOS, a nawet w nakładkach jak Norton Commander, jest zbyt trudne. Dotyczy to także dzieci, które bez umiejętności czytania i pisania będą miały kłopoty z wykorzystaniem omówionych wcześniej systemów. Naprzeciw tym potrzebom wyszli twórcy nakładek graficznych, których reprezentantem jest system Windows. Pierwotnie chodziło o to, aby odciążyć użytkownika komputera od konieczności pisania (poza sytuacją, gdy chce napisać tekst) oraz od potrzeby czytania tekstów z ekranu. Pisanie zastąpiły najpierw klawisze kursora, a następnie mysz, zaś teksty do czytania pismo obrazkowe w postaci tzw. ikon. Pół żartem producentom chodziło o rozszerzenie grona użytkowników komputerów o analfabetów. Wiele ikon, używanych standardowo w systemie Windows, tłumaczy się sama. Zresztą mają one podpisy, co stanowi ukłon w kierunku umiejących czytać. Niestety pojawiły się też obrazki, które wielu osobom nie kojarzą się z niczym. Wprowadzane są one w kolejnych aplikacjach tworzonych dla Windows. Nie mniej wszystko jest kwestią przyzwyczajenia wraz z upowszechnieniem się systemu Windows, następuje ujednolicenie ikon, co znacznie ułatwia korzystanie z nowych aplikacji. Jednocześnie trzeba pamiętać, że rośnie grono osób, które znają komputery tylko za pośrednictwem systemu Windows. Dla nich pismo obrazkowe jest czymś oczywistym, choć zdaniem autora nie powinno się ograniczać kontaktu z komputerem wyłącznie do jednej aplikacji w systemie Windows. Dla zrozumienia zasad pracy przy komputerze ważny jest kontakt z systemem DOS i wprowadzaniem poleceń z klawiatury. Warto dodać, że Windows firmy Microsoft, używane na IBM PC, nie były pierwsze. System taki wprowadziła firma Apple i jest to podstawowy tryb pracy na komputerach Macintosh. Jednak z uwagi na popularność IBM PC, wprowadzenie Windows spowodowało upowszechnienie się graficznego trybu pracy.
