Polecenie PATH nakazuje systemowi przeszukiwanie podanych katalogów podczas próby wykonania polecenia zewnętrznego. System szuka polecenia najpierw w bieżącym katalogu, a następnie w katalogach wymienionych w PATH wg podanej kolejności. Jest to niezwykle ważna funkcja, gdyż polecenia systemowe i programy użytkowe nie muszą być przepisywane do aktualnego katalogu ani podawane wraz ze ścieżką. Można je wykonywać z dowolnego poziomu.
Przykładowo umieszczenie na ścieżce C:\ pozwala uniezależnić używanie poleceń z katalogu podstawowego dysku C od tego, który dysk jest aktualnie dyskiem bieżącym. Jeżeli mamy przeszukać także inne katalogi, to umieszczamy ich nazwy na ścieżce oddzielone od siebie średnikami.
- C:\>PATH C:\ Jedna ścieżka (katalog podstawowy na dysku C).
- C:\>PATH C:\;C:\DANË;C:\BAZA Podano tu trzy ścieżki.
- C:\>PATH Wykaz istniejących ścieżek.
- C:\>PATH ; Likwidacja wszystkich ścieżek.
Jako pierwsze należy umieszczać katalogi najczęściej używane. Umieszczenie na ścieżce dysku A: lub B: wymaga założenia dyskietki do odpowiedniej jednostki przy każdym wywołaniu polecenia, którego nie ma w bieżącym katalogu. W przeciwnym przypadku otrzymamy komunikat o błędzie przy próbie czytania z dysku. Zwykle ścieżkę ustala się przy rozpoczęciu pracy systemu operacyjnego z pliku AUTOEXEC.BAT. Jest to jedno z ważniejszych poleceń dostosowujących parametry pracy systemu do potrzeb konkretnego użytkownika.