Przed omówieniem wybranych poleceń systemu DOS warto określić kilka podstawowych zasad pisania poleceń. System działa, korzystając z poleceń złożonych z pojedynczych wyrazów. Zakończenie polecenia jest identyfikowane przez system w jeden z podanych sposobów:
naciśnięcie klawisza Enter bezpośrednio po nazwie polecenia, odstęp umieszczony po nazwie polecenia przed podaniem parametrów, których ono wymaga, umieszczenie po nazwie polecenia symbolu określającego opcję (/) lub jednego z symboli specjalnych systemu DOS (<, >, |, \).
W każdym przypadku wiersz polecenia należy zakończyć przez naciśnięcie klawisza Enter. Ciąg znaków, symbolizujący polecenie, jest wówczas identyfikowany przez system wg podanego dalej schematu. Po nazwie polecenia można umieścić parametry. W przypadku poleceń, które nie wymagają parametrów, wszystko, co zostanie napisane po odstępie jest ignorowane. W pozostałych przypadkach kolejne parametry oddzielane są odstępami. Jeżeli polecenie musi mieć parametry, a zostanie podane bez nich, to następuje komunikat o błędzie. Składnia parametrów identyfikowana jest w treści polecenia i zależnie od sytuacji parametry są odpowiednio wykorzystywane lub następuje komunikat błędach w nich zawartych. Komunikaty podawane przez polecenia systemu DOS są dla różnych poleceń do siebie podobne, choć niektóre polecenia zewnętrzne mają specyficzne komunikaty. Wykaz i tłumaczenie komunikatów systemu DOS (dla wersji od 3.3 do 6.2) zawarto w książce “Słownik terminów komunikatów komputerowych”.
