Nie zastanawiamy się nad zachodzącymi wówczas procesami. Tak jest zwłaszcza w przypadkach, gdy polecenie zostaje wykonane i otrzymujemy przewidywaną reakcję systemu DOS. Jednak w sytuacji, gdy system odpowie nam komunikatem informującym, że polecenie jest niepoprawne, należy się zastanowić, jaka jest tego przyczyna. Można mieć do czynienia z jedną z następujących sytuacji: popełniono pomyłkę w nazwie polecenia, polecenia o podanej nazwie nie ma dostępnych dyskach, polecenia nie można odnaleźć ani w pamięci, ani na przeszukiwanych dyskach pomimo, że tam się znajduje. W ostatnim z wymienionych przypadków przyczyną jest zwykle błąd w ustawieniu ścieżki poszukiwania poleceń. Proces poszukiwania polecenia na dysku można przedstawić w kilku etapach. Zanim to nastąpi, przypomnijmy, jak podawane jest z klawiatury dowolne polecenie systemu DOS, bądź wywołanie programu. Składnia wiersza poleceń ma postać: gdzie nazpol symbolizuje nazwę polecenia, zaś parl i par2 stanowią ewentualne parametry podawane dodatkowo z klawiatury. Nazwa polecenia musi być oddzielona od parametrów znakiem odstępu. Podobna zasada dotyczy rozdzielenia poszczególnych parametrów. Nie wolno natomiast umieścić odstępu w nazwie polecenia lub w treści parametru. Odstęp jest znaczącym separatorem i nie może być używany dowolnie. Po naciśnięciu klawisza Enter polecenie jest weryfikowane wg podanej niżej kolejności.
