Wiatrak, koło wodne, a szczególnie silnik parowy, były maszynami zaprojektowanymi do działania przeciw przyrodzie: do mielenia ziarna, osuszania bagien, transportu towarów. Lokomotywa parowa jest najlepszym symbolem nowego stosunku do postępu; rozwinął się on, a następnie praktycznie zanikł, wraz z tą maszyną. Wykorzystywała ona siłę natury do poruszania tłoka, a obrotowe ruchy kół przekształcała w ruch do przodu; reprezentowała postęp w pierwotnym sensie tego słowa. Ogólnie rzecz biorąc, siła technologii osiemnastego i dziewiętnastego wieku sprzyjała myśleniu, iż ludzkość może dosłownie wyrwać się z cykli historii. W czasach oświecenia coraz większą popularność zdobywała idea nieograniczonego postępu ludzkości — postępu dokonywanego dzięki rozumowi, a zatem dzięki technologii i nauce w najszerszym rozumieniu.
